Dnia 21.10.2017 w naszym bytomskim zborze oprócz cotygodniowego sobotniego święta miała miejsce podwójna uroczystość: Dzień Żniwno-Dziękczynny oraz Dzień Stworzenia. Z tej okazji uczestnicy sobotniego nabożeństwa mogli zobaczyć i cieszyć się programem artystycznym przygotowanym przez zborowników.
Przesłaniem Dnia Żniwno-Dziękczynnego jest wyrażenie wdzięczności Panu Bogu za plony jakimi możemy się cieszyć, jak i podziękowanie Bogu za jego dobroć i za wszystkie dary jakimi nas obdarowuje. Dzień Stworzenia natomiast jest dniem, w którym w szczególny sposób upamiętniamy stworzenie przez Pana Boga Nieba i Ziemi, a także nas samych.
Uroczystość otworzyło przemówienie siostry Elżbiety, w którym opowiedziała o idei wdzięczności i dziękczynienia cytując także fragment artykułu “Okażmy się wdzięcznymi” Aliny Wieji.
“Myślę, że Pan Bóg będzie słyszał to, co będziemy mówić, co będziemy śpiewać i będzie słyszał nasze uwielbienie dla Niego” – zapewniała siostra Elżbieta.
Rozpoczął się program artystyczny, w którym brat Eliasz przeczytał Psalm 95. Po tym na scenie pojawiły się dzieci: Eliza i Luiza, które zaśpiewały piosenkę “Kto stworzył”. Występ nagrodzony został gromkimi brawami, a chwilę potem miał miejsce występ Amelii, która zagrała utwór na instrumencie klawiszowym.
Następnie siostra Joanna recytowała aforyzmy “O przyjaźni” Phila Bosmansa oraz “Zwolnij swoje tempo”. Kolejny występ to piosenka “Nie zapomnij” wykonana przez Amelię.
Siostra Elżbieta przeczytała jeszcze jeden tekst o wdzięczności, a po nim zaprosiła wszystkich uczestników nabożeństwa do wspólnych pieśni: “Bóg Adonai” i “Panie chwalę imię Twe”. Tej miłej atmosferze śpiewu akompaniowały dwie gitary Samuela i Marka.
Jako kolejna swój występ miała Wiktoria, która przeczytała wiersz. Po Wiktorii na scenie zaśpiewała Lena wraz z tatą Szymonem.
W następnej części programu zaśpiewali w kwartecie Patrycja, Mateusz, Ela i Samuel. Pieśni te były też śpiewane przez wszystkich uczestników uroczystości.
Ostatnią pieśnią tego popołudnia był piękny utwór o dziękczynieniu wykonany przez Elę i Samuela. Utwór ten zdawał się tworzyć puentę do całej uroczystości, a jego melodia i tekst jak niewidzialne latawce unosiły się w zborowej sali wypełniając ją radością, spokojem i … dziękczynieniem.
“Dziękczynienie z serc naszych płynie Tobie.
Dziękczynienie Tobie Ojcze.
Gdyby nie Twoja łaska, nie poznałbym Jezusa.
Gdyby nie Twoja łaska, to w ogień pójść bym musiał…”
Jako pamiątkę z Dnia Żniwno-Dziękczynnego i Dnia Stworzenia każda rodzina uczestnicząca w nabożeństwie otrzymała przygotowane przez siostrę Beatę ręcznie robione koszyki z wikliny papierowej, w których wnętrzu mieściły się owoce.
